علل آنژین ناپایدار

علل آنژین ناپایدار

رویش سریع پلاک چربی خون باطن عروق کرونر:

در بعضا از اشخاص دیابتی که قند خون آنان در دست گرفتن وجود ندارد ، پلاک چربی خون جدار رگ میتواند در دوران فرصت کوتاهی رویش نماید و علایم ناپایدار ساخت‌و‌ساز کند. این شرایط در بیمارانی که التهاب یا این که عفونت حادی در بدنشان دارا‌هستند هم می‌تواند ساخت‌و‌ساز خواهد شد. در‌این بیماران پلاک های چربی خون درون رگ قلب که بسیار آرام و در زمان زمان چندین سال پرورش می نمایند ، تخت گاز و در پهنا چندین هفته تا  متخصص قلب ماه ارتقاء سایز پیدا می نمایند.

پاره شدن پلاک چربی:

در بعضی مفاد پلاک استوار و پر‌از چربی خون ، ناگهان پاره می گردد و محتوی خویش را که مشتمل بر چربی و بافت سلولی میباشد به فضای باطن رگ قلب می ریزد. خون مو جود در باطن عروق کرونر به محض عکس العمل با پلاک چربی پاره گردیده ، لخته میگردد و لخته خون تولید گردیده میتواند رگ قلب را به طور ناگهانی مسدود کند. عللی که منجر پاره شدن پلاک چربی خون می‌شوند عبارتند از: مصرف سیگار ، شغل بدنی بسیار شدید ، استرسهای روحی شدید مانند عصبانیت و خشم ، عدم در اختیار گرفتن دیابت و فشارخون.

ترومبوز و لخته بستن خون باطن رگ قلب:

خون بعضا از اشخاص به دلایل مختلفی آمادگی متعددی برای تشکیل لخته خون و ساخت‌و‌ساز ترومبوز دارااست. در‌این اشخاص خون باطن رگهای قلب یا این که بقیه رگ های تن خودبخود لخته گردیده و بازدارنده جریان خون باطن رگ می گردد. درصورتی که این حادثه درون عروق قلبی روی دهد ، انسداد رگ قلبی موجب آنژین ناپایدار و حتی سکته قلبی شود.

اسپاسم رگ قلب:

در بعضا از اشخاص رگ قلب تندرست آن ها به یکباره مبتلا اسپاسم گردیده و سطح مدت رگ قلب آن ها بسته می‌شود. این بیماری که به آن \"آنژین پرینزمتال\" هم گفته می توان به شکل ناگهانی تولید می‌شود و علایم آن پس از یکسری دقیقه . با برطرف شدن اسپاسم کرونر از در میان خواهد رفت. مصرف سیگار ، مصرف کوکایین و داروهای جایزه و بعضا از داروها میتوانند در رگهای قلب اسپاسم تولید کنند.

تشخیص آنژین ناپایدار

آنژین ناپایدار یک کدام از سه بیماری میباشد که با هم به \"سندرم وخیم کرونر\" دارای اسم و رسم می باشند. دو بیماری دیگر عبارتند از سکته ناقص قلبی (Non-STEMI) و سکته بدون نقص قلبی(STEMI). در واقعیت این سه بیماری انگیزه مورد ای یکسانی دارا‌هستند و علایم بالینی آن‌ها هم مشابه به یکدیگر میباشد. تفاوت این سه بیماری در واحد سنجش لخته خون باطن عروق کرونری و شدت انسداد رگ قلب میباشد.

1- در شرایطی که معیار لخته خون زیاد باشد به نحوی که مجموع رگ قلب را مسدود کند ، جریان خون کرونر به طور بدون نقص انقطاع گردیده و زخم شدید عضله قلب تولید می‌شود که به آن سکته بی نقص قلب یا این که STEMI گفته می گردد.

2- در حالتی‌که لخته خون به طور نسبی باشد و رگ قلب به طور بی نقص مسدود نشود ، معمولا صرفا بخش کوچکی از عضله قلبی زخم می بیند و سکته ناقص قلبی Non-STEMI تولید می‌شود.

3- در‌صورتی‌که لخته خون درون رگ خرد باشد یا این که با‌گاز برطرف گردیده و عضله قلب جراحت نبیند ، آنژین ناپایدار به وجود می‌آید.

منش تشخیص این سه بیماری از یکدیگر ایفا نوار قلب و اندازه گیری آنزیمهای ناشی از جراحت عضله قلبی میباشد.

1- در‌حالتی که در نوار قلب مریض بالا رفتن قطعه ST چشم خواهد شد و آنزیمهای قلبی هم بالا رفته باشند ، تشخیص بیماری سکته بدون نقص قلبی میباشد.

2- در صورتی‌که نوار قلب بالا رفتن قطعه ST را نماد ندهد البته آنزیم قلب که نشانه دهنده صدمه به عضله قلب میباشد ارتقا پیدا کند ، بیماری سکته ناقص قلبی ساخته شده است.

3- در شرایطی‌که هم نوار قلب بالا رفتن قطعه ST را نماد ندهد و هم تست آنزیم قلب سلامت باشد ، آنژین ناپایدار ساخته شده است.

در بعضی از بیماران برای دیدن تغییرات نوار قلب موردنیاز میباشد تعدادی وهله نوار قلب به فواصل هر مورد ربع تا نیم ساعت صورت بپذیرد. هم اینگونه برای علامت دادن بالا رفتن آنزیمهای قلبی مورد نیاز میباشد در دو یا این که سه دفعه تست خون صورت بپذیرد.

معالجه آنژین ناپایدار

مریض در گیر به آنژین ناپایدار مایحتاج میباشد در بیمار‌ستان بستری خواهد شد.

برای معالجه آنژین ناپایدار مصرف بعضی از داروها در تک تک بیماران ضروری میباشد مانند:

قرص آسپیرین

قرص کلوپیدوگرل مانند پلاویکس یا این که داروی شبیه آن

داروهای ضد چربی خون از خانواده استاتین ها از قبیل آترواستاتین یا این که رزواستاتین

داروهای ضد آنژین مانند داروهای خانواده بلوک کننده گیرنده بتا ، گیرنده کلسیم و داروهای خانواده نیتروگلیسرین.

داروهای ضد منعقد خون از قبیل هپارین یا این که انوکساپارین.

در بیمارانی که خطر یه خرده برای پیدایش رویدادها وخیم آجل دارا‌هستند و خطر سکته قلبی در آن ها نادر میباشد و علایم آنژین ناپایدار آن ها با معالجه دارویی از در میان می رود ، پیشنهاد به ادامه معالجه دارویی می‌شود و این بیماران ما یحتاج میباشد به طور زمان ای زیر حیث باشند.

اما در بیمارانی که از حیث تبدیل شدن بیماری آنان به سکته قلبی خطر متعددی وجود دارااست یا این که این بیماران علایم آغاز معالجه دارویی همچنان علامتدار می باشند ، مورد نیاز میباشد آنژیوگرافی عروق کرونر شکل گیرد.

همینطور بیماران آنژین ناپایدار باتجربه دیابت قندی ، نارسایی همگی ، نارسایی و ضعف قلب ، سوابق جراحی قلب گشوده و سوابق تعبیه استنت قلبی موردنیاز میباشد درپی معالجه آنژیوگرافی شوند.

پس از جاری ساختن آنژیوگرافی قلب و براساس شدت و ترازو انسداد عروق قلبی در زمینه ی روش معالجه آن‌ها با به کار گیری از استنت و بالون یا این که با شغل جراحی قلب گشوده تصمیم گیری می گردد.