ترومبوز ورید عمقی (DVT) لخته خونی میباشد که یکیاز سیاهرگ های پا در حیطه ساق پا یا این که ران و لگن را به صورت جزئی یا این که تماماً مسدود می نماید ، اگرچه قادر است در بقیه بخش های تن نیز فیس دهد. DVT بازدارنده از رجوع و برگشت خون دفع گردیده به قلب میشود. در سود گردش خون در پا مسدود می گردد که سبب ساز به درد و تورم میگردد. این لخته خون که در پا ساخت میشود ، میتواند از محل خویش کنده گردیده و به سمت قلب و شریان ریوی رفته و در آنجا تبدیل به آمبولی
متخصص قلب ریه گردد.
علایم DVT
علائم شایع DVT درد و آلرژی در منطقه مصدوم و قرمزی یا این که تغییر تحول رنگ پوست میباشد. درصورتی که همزمان با DVT ، آمبولی ریه هم وجود داشته باشد ، شما ممکن میباشد درد قفسه سینه ، ضربان قلب سریع و تنفس خلل را هم تجارب نمایید. استفراغ ، سرفه همدم با خون نیز از علائم آمبولی ریه میباشد.
DVT و آمبولی ریه از بیماری های دورازشوخی میباشند ، به این ترتیب در صورتیکه شما هریک از این علائم یا این که تعدادی آیتم از علائم را دارید ، سریعاً به دکتر معالج مراجعه نمایید.
علل تولید DVT
اشخاص تحت بیشتر از سایر در معرض ابتلا به DVT میباشند:
اشخاص بالای 60 سال
بیماران با سرطان به ویژه چنانچه فعال باشد
کسانی که سوابق فامیلی و خانوادگی لخته خون در پا یا این که مکان دیگری از تن را دارا هستند.
اشخاصی که پیش از این یک یا این که تعدادی دفعه DVT یا این که آمبولی ریه داشته اند.
خانم های باردار یا این که نو وضع حمل کرده
کسانی که از قرص های حاملگی یا این که معالجه های جایگزین هورمونی استعمال می نمایند.
کسانی که به تازگی جراحی ایفا داده اند.
اشخاص با بی حرکتی پا در سه روز قبل
در کسانی کهاین عامل ها را دارا هستند ،
چاقی و اضافه وزن ،
مصرف سیگار ،
و خلا کار بدنی
خطر تولید DVT و آمبولی ریه را به شدت ارتقا میدهند.
تشخیص بیماری لخته خون
مورد بسیار اساسی در معالجه DVT و کاهش خطر آمبولی ریه ، تشخیص زود آن میباشد. بعداز مراجعه ، در شرایطی که علایم شما به قدری شدید باشند که احتمال DVT زیاد باشد ، از به عبارتی آغاز معالجه آغاز گردیده و بعدا آزمایش های تشخیصی اعمال می گردد. در غیر این شکل از آغاز می قدرت از آزمایش هایی مانند تحت برای تشخیص بیماری بهره مند شد:
آزمایش خونی D-dimer
سونوگرافی (دوبعدی ، رنگی ، داپلر)
سی تی کپی
MRI
آنژیوگرافی
معالجه لخته های خون در پا DVT
معالجه لخته های خون در پا ، استعمال از داروهای ضد انعقادی میباشد. بیماران نعمولا بستری میشوند و از داروهای تزریقی مانند هپارین و انوکساپارین در مرحله وخیم بیماری برای از در میان بردن لخته خون به کارگیری میشود و در مرحله مزمن از داروهای خوراکی مانند وارفارین و داروهای NOAC مثل ریواروکسابان ، آپیکسابان ، دابیگاتران و ادوکسابان به کار گیری میشود.
در بعضا از بیماران با علایم شدید موردنیاز میباشد از داروهای فیبرینولیتیک بهره برد. در بعضی دیگر از بیماران که به طور همزمان خونریزی داراهستند یا این که نمی اقتدار از داروهای ضد انعقادی بهره برد ، موردنیاز میباشد به طور موقت یا این که دائم از غربال IVC بهره مند شد.