کاهش درد قلبی و علایم تنگی عروق کرونر

داروهای ضد چربی خون (استاتین ها): آتوروستاتین و رزواستاتین دو داروی دارای شهرت و پر کاربرد از این خانواده میباشند. این داروها تحت عنوان داروهای ضد چربی خون شناخته می گردند اما مطالعات علمی نماد داده اند که‌این داروها خیر فقط در کاهش ترازو چربی بد خون (کلسترول LDL) بسیار برنده می‌باشند ، بلکه در استوار کردن پلاک چربی خون دراخل رگهای قلب هم اثر گذار بوده و سبب کاهش معیار پرورش و پاره شدن این عده های چربی میشوند. لذا حتی‌در بیمارانی که ترازو چربی خون آن ها اصلاح گردیده و نرمال میباشد هم این داروها بایستی به طور زمان بر دوران متخصص قلب  ادامه پیدا نمایند.

3- کاهش درد قلبی و علایم تنگی عروق کرونر

شاید بتوان خاطرنشان کرد که مهم‌ترین بهره گشودن عروق تنگ گردیده قلبی ، کاهش علایم و دردهای آنژینی بیماران میباشد. ولی برای در دست گرفتن درد سینه و علایم مریض بازهم اولی مبادرت معالجه با داروهای ضد درد سینه میباشد مانند:

داروهای بتابلوکر مانند پروپرانولول ، متورال ، آتنولول ، بیزوپرولول و کارودیلول. این داروها با نادر کردن تحریک آدرنرژیک قلب موجب کاهش تعداد ضربان قلب و نادر کردن نیاز قلب به اکسیژن میگردند.

داروهای بلوک کننده کلسیم مانند دیلتیازم و وراپامیل. این داروها هم میتوانند بازدارنده اسپاسم عروق قلب بشوند و هم مانند بتابلوکرها با کاهش ضربان قلب ، نیاز قلب به اکسیژن را کاهش دهند.

نیتروگلیسرین و داروهای نیتراتی مانند نیتروکانتین ، ایزوسورباید و قرص های تحت زبانی داروهای بسیار مفدی برای کاهش آنژین قلبی می‌باشند. این داروها هم عروق تغذیه کننده قلبی را گشاد می نمایند و هم با نادر کردن استرس قلب ، نیاز آن را به اکسیژن و مواد غذایی کاهش میدهند. اشکال داروها از این خانواده وجود دارا‌هستند که به روشهای خوراکی ، تزریقی ، پوستی ، زیرزبانی و اسپری به کار گیری میگردند.

رانولازین داروی جدیدی میباشد که در کاهش دردهای مقاوم آنژینی قلب موءثر میباشد. این دارو شبکه های سدیمی قلب را می بندد و با اصلاح متابلیسم باطن سلولی از اثرات ناشی از اکسیژن نادر در سلولهای قلبی پرهیز می نماید.

بعداز استعمال از معالجه دارویی در حالتی‌که علایم قلبی مریض باقی‌مانده و موجب خلل در پروسه عمل و معاش فرد باشد ، مورد نیاز میباشد از روشهای تهاجمی مانند استنت یا این که فعالیت قلب بای پس عروق کرونر بهره برد.

آیا مواقعی می باشند که مفتوح کردن رگ مسدود قلب با استنت یا این که شغل جراحی موءثر باشد؟

جواب این پرسش آری میباشد. از این روشهای درمانی در دوحالت به کار گیری می‌گردد:

1- در بیمارانی که علیرغم به کار گیری از روشهای درمانی دارویی و غیرتهاجمی همچنان درد سینه و علایم قلبی دارا هستند.

2- در بیمارانی که به جهت شدت و نوع تنگی عروق قلبی آن‌ها مایحتاج میباشد برای خودداری از هجوم ها قلبی در آتی و نادر کردن خطر مرگ ناگهانی از طریق های تهاجمی بهره برد.

قلب انسانها روی هم رفته از چهار رگ اساسی ساخته شده میباشد. رگ اساسی چپ (Left Main) ، که به دو رگ روبه پایین قدامی (LAD) و شریان سیرکومفلکس (LCX) تقسیم می‌گردد و شریان سمت راست قلب (RCA). در بعضی از بیماران با تنگی عروق کرونر تنها یک رگ قلب مسدود میباشد در حالیکه در سایر بیماران احتمال داراست دو یا این که سه آیتم از رگهای آورده شده یا این که شریان اساسی سمت چپ قلب مسدود گردیده باشند. مطالعات زیادی نشانه داده اند که در اشخاصی که صرفا یک رگ قلب آنان مسدود گردیده است ، شاید مفتوح کردن رگ مسدود در وقتگیر برهه زمانی تاثیری در کاستن از خطر مرگ و میر و رویدادها و حمله ها قلبی نداشته باشد البته در بیمارانی که رگ اساسی قلب آن ها مریض میباشد یا این که تنگی سه رگ قلبی یا این که در بعضا از مورد ها حتی دو رگ که یکی آن‌ها شریان LAD باشد ، دارا‌هستند گشودن عروق مسدود گردیده قلبی میتواند در وقتگیر بازه زمانی موجب کاهش خطر مرگ و حمله های قلبی خواهد شد.

آیا استعمال از استنت قلبی میتواند عوارضی هم داشته باشد؟

به کارگیری از استنت قلب در معالجه بیماران با تنگی عروق قلبی یک نحوه درمانی مطلوب و کارآمد میباشد به شرطی که با رعایت اصول علمی صورت بپذیرد و محافظت های بعداز تعبیه استنت به صحت شکل بگیرد.

بعداز تعبیه استنت موردنیاز میباشد بیماران بسته به نوع استنت و نوع بیماری قلبی ، از 6 ماه تا 1 سال -در مواقعی حتی بیشتر- در کنار آسپیرین از داروی دوم ضدپلاکت خون مانند پلاویکس ، پراسوگرل یا این که تیکاگرولول استعمال کنند که به آن معالجه با دو داروی ضدپلاکت DAPT گفته می‌گردد. انقطاع خودسرانه دارو در‌این بازه زمانی مجال می‌تواند با خطر تولید لخته خون در استنت و حمله خراب قلبی یاروهمدم باشد. لذا موردنیاز میباشد بیماران در‌این دوران فرصت حتی برای مواقعی مانند کشیدن دندان و بقیه انجام جراحی با پزشک معالج خویش مشاوره کنند.

بعداز تعبیه استنت ، تنگی رگ قلبی برطرف گردیده و موقعیت به شرایط پیش از تنگی رگ قلب برمیگردد. به طور طبیعی ادامه حالت قبل و روش معاش دیرین که موجب ساخت‌و‌ساز تنگی در رگهای مهم مریض شد‌ه‌است ، می‌تواند مجدداً در درون استنت هم روی دهد و چربی های خون در باطن استنت رسوب کرده و رگ قلبی مجدداً مسدود خواهد شد.