فاکتورهای اکتسابی
برخلاف کارداران ژنتیکی و بیماری هایی مانند دیابت و آتروسکلروز ، فاکتورهای ذیل ناشی از روش نادرست معاش و اقدامات غیر بهداشتی خویش اشخاص میباشند. این دست اندرکاران اگرچه بسیار شایع میباشند اما به راحتی قابل شناسایی و در متخصص قلب دست گرفتن میباشند.
سیگار: سیگار سبب صدمه به جدار داخلی عروق میشود و آسیب این لایه سبب ساز ترومبوز میگردد. سیگار هم اینگونه میتواند تعادل فاکتورهای انعقادی و ضدانعقادی خون را به سمت غلبه فاکتورهای انعقادی برهم بزند. خطر سیگار به وبژه در حین حاملگی یا این که مصرف قرص های ضدبارداری بیشتر میباشد.
چاقی و اضافه وزن: استدلال این که چرا چاقی سبب ارتقاء خطر ترومبوز میگردد ، زیاد شناخته گردیده وجود ندارد اما ارتقاء وزن و چاقی یک کدام از علل شناخته گردیده ترومبوز و تشکیل لخته های خون در تن میباشند.
حاملگی و وضع حمل: حاملگی با تغییر تحول هورمون های استروییدی تن و ارتقا فاکتورهای انعقادی خون یکی‌از ریسک فاکتورهای پر اسم و رسم برای تشکیل لخته خون میباشد و مجموع خانمهایی که در سنین باروری میباشند بایستی با علایم ناشی از ترومبوز آشنا باشند.
خانم هایی که وضع حمل می نمایند می بایست بدانند که‌این خطر تا 6 هفته پس از وضع حمل همچنان وجود دارااست و در‌این زمان نباید بی حرکتی داشته باشند. وضع حمل با سزارین یک کدام از عواملی میباشد که خطر ترومبوز را ارتقا می‌دهد.
معالجه های هورمونی: در بعضی از بیماری ها از داروهای هورمونی به کار گیری میگردد. معالجه های هورمونی به ویژه استروژن به شدت لخته زا می باشند و خطر ترومبوز را ارتقاء می‌دهند. بیمارانی که به دلایل مختلفی مانند سرطان پستان ، بیماری های تخمدان ، یائسگی یا این که بیماری های پروستات پایین معالجه هورمونی میباشند بایستی در باب ادغام هورمون و خطرها آن با پزشک معالج خویش مشاوره کنند.
قرص های پرهیز از حاملگی: قرص های ضدبارداری که دربردارنده استروژن و نوع خاصی از پروژسترون (Drospirenone) میباشند ، میتوانند موجب ترومبوز شوند. اگرچه خطر کلی با این قرص ها نادر میباشد اما این خطر در خانم های بالای 40 سال یا این که اشخاصی که موضوع ژنتیکی ترومبوز دارا‌هستند یا این که سیگار می‌کشند ، به شدت ارتقا می یاید.
پیشگیری از ساخت‌و‌ساز ترومبوز در تن
او‌لین منش پیشگیری از ترومبوز ، شناختن کارداران ساخت‌و‌ساز کننده آن و برطرف کردن آنهاست. با این هم اکنون اقداماتی هم میباشند که به کارداران بستر ساز ترومبوز مربوط نیستند و شما می‌توانید با ایفا دادن آن‌ها خطر ساخت‌و‌ساز ترومبوز را کاهش دهید.
تغییر‌و تحول طرز و مدل معاش
شایسته ترین رویه برای پیشگیری از ترومبوز و آمبولیزاسیون ، رعایت اصول معاش تندرست میباشد. سفارش های کلی به عبارتی نوع طریق معاش میباشد که سبب ساز کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی و سرطان میشود. با این درحال حاضر میان فاکتورهای مدل معاش سلامت دو استدلال یعنی \"داشتن شغل بدنی و ورزش\" و \"عدم مصرف سیگار و دخانیات\" عنایت ویژه ای دارا‌هستند.
برای پرهیز از لخته شدن خون ، موردها ذیل دارای اهمیت میباشد:
زیاد ورزش فرمائید
از نشستن برای زمان وقتگیر پرهیز کنید
وزن خویش را در توا‌ن سلامت نگه دارید
سیگار نکشید
یک نکته خاص راجع‌به سیگار کشیدن
ولی ، سیگار کشیدن برای سالمی و قلب شما بسیار خطرناک میباشد. تمامی می‌دانند که کشیدن سیگار و مصرف قلیان، سبب ساز بروز بیماری مزمن ریه و سرطان می گردد. البته مصرف دخانیات همینطور سبب ساز ساخت التهاب وخیم و مزمن در رگ های خونی میشود که سبب تسریع تصلب شرایین (سبب به سکته قلبی ، سکته مغزی و بیماری شریان محیطی ) میشود و سبب ترومبوز میگردد.
به کارگیری سیگار بویژه خطر لخته شدن خون را در خانمهایی که باردار میباشند و قرصهای ضد بارداری یا این که هورمون درمانی را جایگزین می نمایند ، بالا می‌برد.
بقیه اقدامات برای پیشگیری از ساخت ترومبوز در تن
بعضا از علل ساخت‌و‌ساز ترومبوز در تن ، قابل در دست گرفتن و پیشگیری نیستند مانند آمادگی ژنتیکی به لخته شدن خون یا این که ارتقا سن. با این هم اکنون در طی معاش آدم عواملی می باشند که موجب ارتقاء ریسک ترومبوز و آمبولی میگردند و می قدرت آن‌ها را در اختیار گرفتن کرد مانند سیگار و عدم اعمال شغل بدنی که بیان شد. در کنار این بعضا از اشخاص به جهت وضعیت پزشکی یا این که موقعیت خاصی که دارا هستند ، می بایست اقدامات ویژه ای را برای کاهش خطر ساخت و ساز لخته خون جاری ساختن دهند. این اشخاص مشتمل بر اشخاصی میشوند که به برهه زمانی وقت گیر مهاجرت می نمایند ، عده ای که برای دوران وقتگیر بی تحرک میباشند ، اشخاصی که خطر متعددی برای بروز DVT یا این که آمبول ریوی دارا‌هستند و کسانی که در معرض خطر بالای سندرم وخیم عروق کرونر یا این که سکته مغزی میباشند.
هجرت زمانبر: در شرایطی که قصد هجرت زمانبر با هواپیما یا این که ماشین دارید ، می بایست بدانید که خطر ساخت لخته خون در پا و آمبولی ریه در‌این حالت ارتقا خواهد یافت. برای کاهش این خطر ، شما بایستی کل همت خویش را بکنید تا در فواصل یک تا دو ساعته ، از خواب یا این که از صندلی خویش بلند گردید یا این که از ماشین پیاده گردیده و جنبش فرمایید.
در شرایطی که این عمل ممکن وجود ندارد ، می‌توانید در صندلی خویش ورزش نمائید: پاهای خویش را دراز فرمایید ، پاهای خویش را خم نمایید و هر 15 یا این که 20 دقیقه انگشتان پا را بکشید. همینطور می بایست از کمبود آب تن دوری کنید و از پوشیدن جورابهای تنگ پرهیز کنید.
بی حرکتی به جهت بستری شدن در بیمار ستان ، تروما یا این که جراحی: بیحرکتی و نشستن یا این که خوابیدن زمانبر زمان برای روز ها یا این که بیشتر با خطر لخته شدن خون در پاها و آمبولی ریه یاور میباشد. این موقعیت در برخی از بیماری ها یا این که حالت ساخت‌و‌ساز می گردد مانند سکته مغزی ، فلج عضلانی ، شکستگی پا و گچ تصاحب کردن آن و در مواقعی مانند فعالیت جراحی و بعضا موقعیت خاص در درمان گاه.
تفاوتی نمی نماید که شما در خانه باشید یا این که در مریض‌خانه ، مورد نیاز میباشد حتی الامکان تا آنجا که می‌توانید و پزشک معالج شما اذن می‌دهد اقداماتی برای کاهش خطر لخته شدن خون جاری ساختن دهید. این اقدامات میتوانند مشمول موردها پایین باشند:
شیوه رفتن با یاری دور‌وبری ها (اما پس از مشورت کردن دکتر)
جاری ساختن حرکات ورزشی با پا مانند گشوده و بسته کردن آن ، تغییر و تحول پوزیشن و حرکات کششی نوک انگشتان.
به کار گیری از جوراب های کشی
به کار گیری از دستگاه های فشارنده بر روی پا
استعمال از بعضا داروهای ضدانعقادی
خطر بالای DVT یا این که آمبول ریوی: به صورت معمول ، بعداز یک توشه ابتلا به DVT یا این که آمبول ریوی ، اشخاص به زمان سه ماه - یا این که شاید تا شش ماه - با یک داروی ضد انعقادی معالجه میشوند. برخی از اشخاص، با این درحال حاضر، با اعتنا به خطر بالای عود تورومبوز شاید مایحتاج باشد برای مدتهای زمانبر تری از این داروها به کارگیری کنند. اشخاصی که در‌این مجموعه قرار دارا‌هستند مشتمل بر اشخاص تحت میباشد:
اشخاص با هجوم ها مکرر و عود ترومبوز
ترومبوز ، DVT و آمبولی ریوی که استدلال تولید کننده آن مشخص و معلوم نباشد (و به همین استدلال احتمالاً سوای ادله برمی شود)
سرطان فعال
تمایل ژنتیکی به لخته شدن خون مازاد
فیبریلاسیون دهلیزی: عده ای که دارنده فیبریلاسیون دهلیزی مزمن یا این که مکرر میباشند ، در معرض خطر لخته شدن خون در دهلیز چپ قلب میباشند. این لخته ها میتوانند کنده شوند و وارد جریان خون گردیده و به تعضای گوناگون تن بروند و موجب بیماری های مختلفی مانند سکته مغزی شوند. اشخاص در گیر به فیبریلاسیون دهلیزی که دارنده خطر بالایی برای ساخت و ساز لخته خون و آمبولی میباشند بایستی با لحاظ دکتر معالج با داروهای ضد انعقادی مزمن معالجه شوند.
ریسک بالای سندرم خراب کرونر یا این که سکته مغزی: اشخاصی که در معرض خطر ابتلا به سندرم خراب عروق کرونر قرار دارا هستند (وضعیتی که منجر سکته قلبی و آنژین ناپایدار میگردد ) می بایست از داروهای ضد ترومبوز مانند ضد پلاکتها به کار گیری کنند. این معیار خطر معمولا به وسیله دکتر معالج شما و بعداز پژوهش ریسک فاکتورها و بقیه بیماری های شما معقول میشود.
متاسفانه واحد سنجش مصرف - سوای لحاظ دکتر -داروهای ضدپلاکت مانند آسپیرین برای خودداری از بروز سکته قلبی یا این که مغزی بسیار زیاد گردیده‌است.
مصرف سوای برهان این داروها میتواند با ارتقا خون‌ریزی از تن یاروهمدم باشد و پیشنهاد نمیشود.
در بیمارانی که سکته قلبی یا این که مغزی کرده اند و یا این که تنگی شناخته گردیده در عروق تن دارا هستند یا این که برای آن ها استنت عمل گذارده گردیده است ، ما یحتاج میباشد برای پرهیز از بروز ترومبوز از آسپیرین یا این که پلاویکس به کار گیری کنند.