برای معالجه سکته وخیم قلبی، می بایست از لخته شدن خون دوری گردد. به این ترتیب متخصص قلب مریض می بایست داروهایی مصرف نماید که از لخته شدن خون دوری نمایند. داروهایی مثل آسپرین، کلوپیدوگرل، تیکاگرلور و همینطور ریواروکسابان، از اینگونه خاصیتی منتفع میباشند. داروهایی مانند انوکساپارین و هپارین از خواص ضد انعقادی منتفع میباشند و اکثر زمان ها برای کاستن تعداد لختههای خون استعمال میشوند. داروهایی مانند نیتروگلیسرین نیز ممکن میباشد گه گاه در مراحل معالجه سکته خراب قلبی، به وسیله دکتر معالج تجویز شوند. اینگونه داروهایی در بهبود درد قلب و بهبود روند اکسیژن رسانی به قلب به کار گیری میگردند. بدین ترتیب، مریض می بایست فورا بعداز سکته قلبی، این داروها را مصرف نماید. به صورت معمول چندین عدد از این داروها یک جا مصرف می گردند. اما همانگونه که گفتیم، داروهایی مانند نیتروگلیسرین ممکن میباشد مدام تجویز نشوند. بسته شدن عروق کرونر ادله اساسی حمله قلبی میباشد. البته چرا اینگونه اتفاقی فیس میدهد؟ چیره ترین عامل بسته شدن این رگها، لخته شدن خون در آن ها میباشد. چربی خون در جدار رگهای قلبی برجستگیهایی را ساختوساز می نماید که آنانرا “پلاک آتروسکلروزی” می نامند. در شکل پاره شدن این پلاکها، لخته خون تشکیل می گردد. تشکیل شدن لخته خون سبب میشود که رگهای عروقی کرونر مسدود شوند. دراین نوشتهیعلمی به معالجه سکته وخیم قلبی میپردازیم.